Japonia , jako kraj o małej ilości zasobów mineralnych i dużej liczbie kataklizmów , które w każdej chwili mogą odciąć dostawę wody , żywności , prądu czy gazu , musi skupiać się na znalezieniu minerałów oraz ograniczeniu ryzyka utraty zasobów .
największe „ zaibatsu ”, Mitsubishi , Mitsui , Sumitomo i Yasuda , wywodziły się jeszcze z okresu Edo . Korporacje „ drugiego poziomu ”, które pojawiły się między wojną rosyjsko-japońską a wojną na Pacyfiku , to : Okura , Koga , Nakajima i Ayukawa . „ Zaibatsu ” często są określane jako plutokracja . Do końca drugiej wojny światowej odgrywały istotną rolę na japońskiej scenie politycznej , mając duży wpływ na partie polityczne i rząd . Większość „ zaibatsu ” ( m . in . Mitsui , Sumitomo i Yasuda , związane z przemysłem ciężkim ) wspierała aktywną politykę zagraniczną , oznaczającą zbrojne rozwiązywanie problemów . Uważa się , że wpływ „ zaibatsu ” na politykę istotnie przyczynił się do agresywnej postawy Japonii na arenie międzynarodowej w pierwszej połowie XX w . Tak więc z końcem wojny pierwotne Mitsui i Mitsubishi zostały zdemontowane , ale w 1954 r . odrodziła się nowa firma Mitsubishi Corporation , a w 1959 r . – Mitsui & Co . W drugiej połowie lat 60 . powojenne zawieruchy ustąpiły , szlaki sprzedaży i zakupów ustabilizowały się i firmy handlowe , jako niepotrzebny koszt , zaczęły mieć trudności . Szczególnie widoczne było to wśród specjalistycznych firm handlowych . Zmiana w popycie na dany produkt decydowała , czy firma przetrwa , czy upadnie . Aby działać , specjalistyczne firmy były zmuszone do rozszerzenia działalności na inne obszary , stając się przez to organizacjami ogólnohandlowymi .
Szybki wzrost importu i eksportu w rozwijającej się powojennej japońskiej gospodarce wymagał siły organizacyjnej na dużą skalę i ogromnej zdolności kredytowej . Firmy handlowe dostrzegły to i wykorzystały swoje doświadczenie , ustawiając się na pozycji pośrednika zapewniającego umiejętności organizacyjne we współpracy z firmami zagranicznymi oraz zdolność kredytową , aby obracać ogromnymi wolumenami produktu . Stopniowo firmy ogólnohandlowe zdominowały rynek handlu międzynarodowego , współpracując z grupami ogromnych firm . Niektóre grupy , tak jak Toyota , poza współpracą z istniejącymi firmami ogólnohandlowymi założyły jednak własne firmy handlowe . Grupa Toyota założyła „ Toyota Tsusho ”, a np . Grupa Honda powołała do życia „ Honda Trading ”.
Dywersyfikacja usług
Niestety , konieczność utrzymania się przez te firmy na fali zmuszała je do wymyślania nowych biznesów , np . związanych z żywnością . Oczywiste jest , że produkcja żywności w Tajlandii będzie o wiele tańsza niż w Japonii . Sprowadzenie warzyw lub owoców z krajów , gdzie jest o wiele taniej , dla firmy handlowej będzie lukratywnym biznesem , ale dla krajowego rolnictwa – wielką stratą . W rezultacie to , co Unia Europejska robi z rolnictwem w Europie , japońskie firmy handlowe zrobiły z rolnictwem w Japonii . Rolnictwo to bardziej złożony problem i wielki wpływ na obecny stan ma mentalne zacofanie ludzi aktywnych na roli . Podobno w Polsce panuje przeświadczenie , że Japonia nie produkuje ryżu . Nic bardziej mylnego . Produkuje specjalny rodzaj ryżu , którego w Polsce używa się do risotto . Nie mogę napisać , niestety , że to ten znany ryż z sushi , bo sushi w Polsce jest sprofanowane i większość ryżu w sushi jest dla mnie niejadalna . Ponieważ Japończycy nie uznają innych gatunków ryżu , nie sprowadzają go z innych państw , co blokowało zawsze eksportu ryżu z Japonii . Jego brak w sklepach może dawać błędne wrażenie , że japońskiego ryżu po prostu nie ma , ale jest – pół metra od mojego domu jest pole i co roku obserwuję z zaciekawieniem , jak ryż pięknie wzrasta . Firmy handlowe , szukając nowego biznesu , weszły także w energetykę jądrową . Początki były ciekawe , ale elektrownie atomowe , które miały być zbawieniem Japonii w zapotrzebowaniu na energię elektryczną ,
13